تاریخچه شیرینی ایرانی | از قند ناصری تا حاجخلیفه یزدی
یکشنبه 30 مهر 1396 دانستنی ها
شیرینیپزی در ایران ریشهای طولانی و شیرین دارد. شاید هیچکس نداند نخستین بار چه کسی و در کجا آرد و شکر و روغن را با هم ترکیب کرد و از دل آن خمیر شیرین بیرون کشید، اما آنچه روشن است این است که نتیجهی آن خلاقیت، بخشی جدانشدنی از فرهنگ و آیینهای ایرانی شده است. شیرینی ایرانی نه تنها یک خوراکی، بلکه نمادی از شادی، مهمانی، جشنها و حتی عزاداریهاست.
شیرینی ایرانی؛ هنری شیرین و ماندگار
شیرینیپزی هنری است که به صبر و ظرافت نیاز دارد. هر قطعه شیرینی در واقع ترکیبی از خلاقیت، مهارت و فرهنگ غذایی است. با وجود توصیههای کارشناسان تغذیه درباره پرهیز از مصرف زیاد شکر، شیرینی خشک، شیرینی خامهای و باقلوا همچنان از پرطرفدارترین خوراکیهای ایرانی هستند که در مراسم مختلف بهویژه شیرینی عید نوروز جایگاه ویژهای دارند.
از قند ناصری تا رونق قنادی
در زمان ناصرالدین شاه، قناد بیشتر فروشندهی قند و نبات بود تا شیرینیپز. اما با تلاش او برای تأسیس نخستین کارخانه قندسازی در کهریزک و سپس ادامهی این مسیر در دورهی رضاشاه، قند و شکر ایرانی جای خود را در بازار باز کرد. همین موضوع زمینهای شد برای رشد و رونق قنادی و شیرینیپزی سنتی در ایران.
محبوبترین شیرینیهای سنتی در گذشته
در ایران قدیم، چند نوع شیرینی بیش از همه محبوبیت داشت:
-
نان برنجی
-
مسقطی و راحتالحلقوم
-
حاجبادام و شیرینی بادامی
-
گز و سوهان
-
شیرینیهای مربایی و شکری
این شیرینیها اغلب در مهمانیها، جشنها و حتی مراسم مذهبی و عزاداریها حضور داشتند.
حاجخلیفه یزدی؛ نامی ماندگار در شیرینی ایران
یکی از نامهای جاودانه در تاریخ شیرینی ایرانی، حاجخلیفه علی رهبر یزدی است. او در سال ۱۲۹۵ خورشیدی کارگاهی کوچک در یزد راهاندازی کرد و با هنر خود شیرینیهایی مانند قطاب، لوز، کیک یزدی، پشمک و سوهان آردی را به شهرت جهانی رساند. امروز هم برند حاجخلیفه نمادی از کیفیت و اصالت شیرینی ایرانی است.
تنوع شیرینیهای ایرانی در شهرهای مختلف
در سراسر ایران، هر شهر و استانی شیرینیهای خاص خود را دارد که بسیاری از آنها در اعیاد نوروزی و مراسم سنتی جایگاه ویژهای دارند.
استان / شهر | شیرینیهای معروف |
---|---|
یزد | قطاب، لوز پستهای، پشمک، کیک یزدی |
قزوین | باقلوا لوزی، شیرینی اتابکی، نان نازک، نان برنجی |
تبریز | قرابیه، لوز، راحتالحلقوم |
کرمان | کلمپه، کماج سهن، حاجبادام، قطاب |
کرمانشاه | نان برنجی، نان خرمایی |
بوشهر | نان پادرازی، رنگینک خرما |
چهارمحال و بختیاری | گز بلداجی |
ایلام | کاک، برساق، کله کنجی |
آذربایجان غربی | لوزانک، سوجوق، تنور شیرینی سی |
خوزستان | کلوچه سنتی |
این تنوع نشان میدهد که شیرینی در فرهنگ ایرانی همیشه حضوری پررنگ داشته است.
شیرینی عید نوروز؛ نماد شادی و مهمانی
نوروز بدون شیرینی کامل نمیشود. در این ایام، خانوادهها انواع شیرینی خشک مثل نخودچی، برنجی، دانمارکی، پفکی و باقلوا را تهیه میکنند و در کنار شیرینی خامهای برای پذیرایی از مهمانان میگذارند. این شیرینیها نهتنها طعمی دلنشین دارند، بلکه بخشی از سنت و فرهنگ مهماننوازی ایرانیها را نشان میدهند.
رقابت شیرینیهای ایرانی و خارجی
با ورود شیرینیهای مدرن مانند تارت میوهای و کیکهای شکلاتی، ذائقه ایرانیها متنوعتر شده است. اما همچنان هیچ طعمی نمیتواند جای عطر هل، گلاب و زعفران شیرینی ایرانی را بگیرد.
جمعبندی
از قند ناصری تا حاجخلیفه یزدی و از نان برنجی کرمانشاه تا باقلوای قزوین، شیرینی ایرانی بخشی شیرین از هویت فرهنگی ماست. چه در مراسم عزا، چه در جشنها و چه در نوروز، همیشه جایی برای شیرینی هست. شیرینی ایرانی نه فقط یک خوراکی، بلکه بخشی از خاطرات جمعی ماست.